1. طمع به معنای خواستن بیش از حق خود است . و اگر طمع کنیم باعث پستی و خواری خودمان می شویم.
2. اگر قانع باشیم و قناعت پیشه کنیم باعث عزّت ماست.
3. نگرانی ها و سختی ها و ناراحتی های خود را نباید به دیگران بازگو کنیم.
4. ممکن است همان افراد روزی همین حرف ها را به عنوان حربه بر علیه خودمان استفاده کنند و یا حتی با شنیدن غصه های مان زبان به شماتت و زخم زبان زدن بگشایند.
5.اگر راجع به مشکلات مان به قصد مشورت با افراد با تجربه و آگاه صحبت کنیم خوب است ولی اینکه به عنوان درد و دل با اطرافیان حرف بزنیم درست نیست.
6. هرگز نباید بدون فکر کردن حرفی را به زبان بیاوریم.
7. حرف هایی که ما می زنیم نشان دهنده ی شخصیت ماست. اگر بدون فکر سخن بگوییم شخصیت مان تخریب و کوچک می شود.
******************************************
منابع:1. نهج البلاغه ترجمه مرحوم دشتی . 2.تفسیر نهج البلاغه حجة الاسلام صفری تبار
نظرات شما عزیزان: